Week 32 Shizuoka : หยุดห้าวันแอบหนีเที่ยวกับเพื่อนญี่ปุ่น（4)

โม้ซะหลายตอนกว่าจะมาถึงมัตซึชิม่า ที่เขายกย่องว่าเป็นวิวที่สุดที่สุดของญี่ปุ่น แต่พอมาเห็นแล้วกลับเฉยๆ อาจจะเพราะว่าเคยเห็นแบบนี้มาแล้วไม่ว่าจะกระบี่ ฮาลองเบที่เวียดนาม บาหลีที่อินโดนีเซีย เกาะสองในพม่า หรือหมู่เกาะทะเลใต้ของนิวซีแลนด์ ล้วนสวยกว่าเป็นไหนๆ แต่คนเยอะมากๆ กว่าจะเข้าไปซื้อตั๋วเรือได้ก็เสียเวลาไปหลายสิบนาที

ท่าเรือเขามีท่าเดียวแต่ตู้ขายตั๋วมีหลายแห่ง ควรมาซื้อที่ตู้ใหญ่ตรงท่าเรือเท่านั้น ตอนแรกก็เกือบจะซื้อตู้อื่นแล้ว ราคาตู้ใหญ่เขาลดจากป้ายลงสิบเปอร์เซ็นต์ เขามีให้เลือกหลายแบบไม่ว่าจะนั่งเรือวันแล้วกลับมาท่าเดิม หรือนั่งเรือแล้วไปขึ้นท่าเรือใกล้ๆ เมืองเซ็นได ซึ่งผมและคู่หูคนญี่ปุ่นเลือกแบบหลังเพราะไม่อยากย้อนกลับมาอีก

นี่ไงโฉมหน้าเพื่อนคู่หู เรียกได้ว่า Best freind in Japan เลยก็ว่าได้ เพราะนิสัยไม่ค่อยจะเหมือนคนญ๊่ปุ่นเท่าไหร่

ก่อนลงเรือมีเวลาหาอะไรกินแล้ว แวะไปที่วัดที่เป็นเกาะมีตัวอาคารแค่หลังเดียว ส่วนอีกเกาะที่มีสะพานยาวๆ ไม่ได้เดินไปเพราะไม่มีเวลาเหลือแล้ว เลยเดินกลับมาที่ท่าเรือเตรียมต่อคิวขึ้นเรือดีกว่า



ระหว่างนั่งเรือ จริงๆ ต้องบอกว่าไม่ได้นั่งเลย ยืนรับลมอย่างเดียว ด้านหลังเรือก็มีนกนางนวลบินตามมา เพราะมีคนให้อาหารมัน มากันเยอะมากๆ เลยไปซื้ออาหารที่เขาเอามาขาย ตั้งร้อยห้าสิบเยนแหนะ มาลองให้บ้างสนุกดี จนมาถึงท่าเรือแล้วต่อรถไฟเข้าเซ็นไดอีกสิบห้านาที ถึงก็ค่ำพอดี

แต่อย่างไรก็ตาม คราวนี้ตั้งใจว่าหาร้านกิวทัง หรือลิ้นวัวย่าง ที่ขึ้นชื่อของเมืองกินให้ได้ คราวก่อนมาแล้วคิวยาวมากไม่มีเวลาด้วย จนมายือรอเกือก ชม ครึ่ง ในที่สุดก็ได้กิน อร่อยสุดยอดเลย