Week-1, Shizuoka city

ย้ายมาอยู่ที่เมืองชิซึโอกะได้เดือนกว่าๆ แล้ว อยากกลับไปเมืองโอซาก้ามากว่า เพราะยังเที่ยวไม่หมดเลย แถมที่นี่ก็ไม่สะดวกสบายด้วย ต้องทำอาหารกินเอง ต้องทำความสะอาดเอง แถมยังต้องเดินไป-กลับโรงงานทุกวัน ใช้เวลาเดินเกือบ 20นาทีได้ บางวันฝนตกยิ่งลำบากใหญ่เลย ถึงแม้ว่าห้องจะใหญ่ขึ้นมากแต่มันไม่ได้ช่วยทำอะไรให้ดีขึ้นเลย แถมตอนนี้ขออินเตอร์เนทไว้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้ เขาแจ้งมาล่าสุดว่าอย่างเร็วกลางเดือน เมษานี้จะมาติดตั้งให้ นี่คือเหตุผลที่หายหน้าหายตาไปครับ ช่วงที่ไม่มีเนทก็ยังเขียนบันทึกในสมุดส่วนตัวอยู่ครับ แล้วจะทยอยสรุปเหตุการณ์สำคัญๆ มาลงย้อนหลังให้อย่างเช่น ขี่จักรยานไปดูทะเลดำ และสวนสตอเบอรี่ หรือไปเล่นสเก็ตน้ำแข็งที่ฟูจิคิวไฮแลนด์
จริงๆ เขามีจักรยานให้แต่ไม่อนุญาตให้ขี่ไปโรงงานได้ มีไว้ให้จ่ายตลาดครับ ไม่ว่าจะที่ไหนๆ บรรยากาศในญี่ปุ่นนี่ช่างเงียบ มันดูไร้ชีวิตชีวาเสียจริงเลย ยกเว้นบางบริเวณที่มันเป็นย่านคึกคักก็จะมีแสงสีมากหน่อย แถวที่พักยิ่งแย่ใหญ่เลยอยู่ในซอกเหลือบที่ห่างไกลอยู่ในย่านที่พัก หอพักเสียส่วนใหญ่ แต่ยังดีที่ไม่ไกลจากซุปเปอร์ และร้านค้ามากนัก แถมใกล้ยังมีร้าน MOS BERGER ที่อาศัยฝากท้องได้ เมนูล่าสุดตอนนี้คือ เบอเกอร์หอยจากฮอคไกโด ราคาอันละ สามร้อยห้าสิบเยน ก็เพิ่งจะเคยกินที่นี่แหละ พอกินหมดแล้วยังไม่เห็นหอยสักตัว แทบจะไม่รู้รสชาติเลย สงสัยเขาสับจนละเอียดจริงๆ